Kippetjes in Laos en Vietnameze Loempia's.

Wat gaat de tijd snel, nu alweer 2 maanden terug en zo druk met alles! Toch is het tijd om ons allerlaatste reisverslag te schrijven want dat hadden we nog steeds niet gedaan.. Dus zet de leesbril op want we hebben de laatste weken nog enorm veel meegemaakt!

Kippetjes in Laos
Na Chiang Mai zijn we erg soepel over de grens bij Laos gegaan. We hebben erg gelachen in de bus om de foute loeiharde Laos-muziek, terwijl alle locals heel serieus naast ons zaten. Zonder extra grensbelasting of gekke temperatuurtesten komen we aan in Nam Tha. Laos is enorm heuvelachtig en vooral prachtig groen met kleine dorpjes langs de weg. Ze betalen hier met Kip, zo kan je al slapen voor 70.000 Kip en eten voor maar 15 duizend kippetjes.
In Nam Tha doen we een 'Hill tribe trekking', Die na al onze jungle avonturen niet heel bijzonder is. Wel hebben we een leuke gids (genaamd Saai) die allemaal eetbare planten verzameld zoals bamboescheuten, galanga en rattan. Tijdens de lunch maakte hij een vuurtje in de jungle waarop hij een hele bijzondere lunch maakte van alles wat we hadden gevonden onderweg. Op borden gemaakt van bananenbladeren zaten we te eten.

Luang Prabang
Na Nam Tha zijn we naar de hoofdstad Luang Prabang gegaan met een nachtbus. Als we daar om 6 uur in de ochtend aankomen krijgen we al een bijzondere verrassing. Er lopen honderden monniken in oranje kleding over straat om offers op te halen, erg indrukwekkend. Naast de monniken is Luang Prabang een super leuk stadje. Midden in het centrum is een tempel op een heuvel waar je de prachtige zonsondergang kan kijken. In de ochtend eten we een crêpe, we fietsen het oude centrum door en gaan elke avond naar de gezellige 'night market' waar Gera al souvenirs aan het kopen is. Ook gaan we met een tuktuk naar de Kuang Si watervallen. Wat een prachtig natuurverschijnsel. Zeker de mooiste waterval die we in onze reis hebben gezien en dat zegt wat.

Terug in de tijd:
Na Luang Prabang gaan we op de gok naar het Noorden. We willen hier de grens over naar Vietnam maar voordat we daar zijn moeten we eerst 6 uur met de bus, dan 5 uur met de boot en dan weer 3 uur met de boot met de kans dat we hier niet de grens over kunnen. Aardig avontuur dus weer. De eerste 3 uur met de bus gaan prima maar dan willen we onze kippetjes in onze zak houden als er op het bus station een taxi wordt aangeboden naar de boot. En daar lopen we dan met onze backpack op de rug en een rugzak op onze buik op het heetst van de dag een half uur lang...slim is het niet maar we houden wel 50 cent in onze zak!

De omgeving waar we vervolgens doorheen varen is heel bijzonder, langs de bergen met kleine dorpjes over het bruine water waar locals in aan het vissen zijn en buffels in baden. Na een uur met de boot hebben we een tussenstop in Muang Ngoi. Een klein dorpje dat alleen met de boot te bereiken is. Hier is dan ook nergens internet en ze hebben sinds kort de hele dag stroom. Door een meisje worden we naar een houten bungalow huisje geleid, waarbij je vanuit de hangmat een prachtig uitzicht hebt op de bergen en de rivier... Voor 3 euro per nacht!!! Wat een levendig leuk dorpje waar de kippen en kinderen over de zandstraat lopen, oma zit te weven en er wordt muziek gemaakt. De volgende dag maken we een wandeling het binnenland in. Een magisch gevoel bekruipt je wel als je midden in Laos door de rijstvelden loopt, we moesten zelfs nog een stukje door de rivier heen. Na wat verkeerde afslagen komen we in een dorpje wat ons doet denken aan de middeleeuwen. Alles is van hout gebouwd, de kippen en geiten lopen rond, en oma is zich aan het wassen buiten. We worden hartelijk begroet en eten bij een 'restaurant' waar ze noodle soup verkopen. Terwijl papa ons eten aan het klaar maken is komt zijn zoon bij ons zitten en vraagt Dave te helpen met zijn Engels dus kan Dave zijn leraar rol weer even innemen. Op de terug weg gaan we nog een donkere grot in waar geen pad is maar meer een rivier waar je doorheen gaat. Terwijl we terug lopen naar het dorpje ziet Dave dan eindelijk na de hele reis zoeken zijn slang kronkelen op de weg! Nog steeds is niet duidelijk of we naar het Noorden kunnen gaan omdat de boot alleen gaat als er genoeg mensen zijn die ook deze kant op willen, maar gelukkig zijn er na 2 dagen genoeg en gaan we naar VIETNAM!

Horror Bus:
We zijn in Vietnam maar moeten nog met de nachtbus richting Sapa. Gera is een beetje ziek maar als we de bus zien zijn we in eerste instantie enorm blij. Geen stoelen maar je ligt op een soort bedden en we hebben nog een goede plek ook. Alle plekken zijn bezet wanneer de bus vertrekt maar na 2 minuten rijden stopt de bus en komen er ineens nog zo'n 40 Vietnamezen bij! Die allemaal op en over elkaar op de grond worden gezet door een oplichter en de chauffeur. En daar zitten we dan in een rit van 12 uur waarbij die mensen nog geen been kunnen optillen. Halverwege stopt de bus 1 keer en als Gera daar ziek boven de wc hangt komt er iemand binnen, maar in plaats dat ze weg gaat, neemt ze plaats naast Gera op iets wat aan een varkenstrog doet denken. Kortom, in Nederland is het openbaar vervoer niet zo slecht;-).

Sapa:
Na deze rit nemen we een luxe hotel (15 euro) waar we zelfs een eigen tv hebben om Nederland- Costa Rica te kijken vanavond. Eerst lopen we door dit levendige dorpje met overal Hmongvrouwtjes die je enorm lief wat willen verkopen. Maar we genieten vooral enorm van de avonden hier in Sapa, het is erg gezellig met de lokale mensen op de straat, op het plein worden ook nog optredens gedaan. Terwijl we weer ergens lekker zitten te eten besluiten we onze reis iets in te korten. We hebben zo verschrikkelijk veel mooie dingen gezien en ons geld is op dus het is goed zo. We hebben er vrede mee om naar huis te gaan (Nu ik dit schrijf wil ik terug!). In de nacht om 3 uur zetten we de tv aan voor het Nederlands elftal. Om 5 uur is de verlenging. De zon komt al op maar wij kijken gespannen toe hij ze de penalty's gaan nemen maar net voor de eerste penalty valt in heel het hotel de stroom uit!!! Wij rennen de straat op maar nergens is stroom, dan toch bij een hotel kunnen we op wifi en horen we via de radio nog net de laatste 2 penalty's! Pfff

De volgende dag huren we een scooter en rijden we langs de rijstvelden en kleine Karen en Hmong dorpjes. Gera heeft ballonnen mee waar ze gezichtjes op tekent en niet alleen de kinderen vinden dit geweldig. Als ze aan het overslaan is met een meisje wordt de ballon gevangen door een oude oma die hem niet meer wilt terug geven. We rijden door en zien hoe het leven in Vietnam is zonder al het toerisme en dat is enorm gaaf om te zien.

Halong Bay:
Na het gezellige Sapa gaan we gelijk door naar 1 van de wereldwonderen, Halong Bay. Met een prachtige boot varen we 2 dagen door het blauwe water langs avatar achtige bergen. De enthousiaste crew van Vegatravel leert ons loempia's maken, we kayakken langs, tussen en onder de bergen door en zwemmen in een verlaten lagoon. Echt prachtig! Hierna bekijken we vanaf de boot de zonsondergang en kijken we naar de sterren op het dek. De trip was geweldig. Telkens worden we door de kok verrast door perfect Vietnamees eten. En met Vegatravel ga je naar een ander gedeelte als alle dag tours waardoor je niet in de enorme toeristen massa vaart.

Nog 1 dag verblijven we in de drukke stad Hanoi. Gera doet nog mee met een openbare oude vrouwen masseer rij en dan vliegen we naar Bangkok. Daarna zit ze naast een vrouw in het park die haar hand pakt en schrijft hoeveel jaar ze is. Ze schrijven zo wat over en weer op elkaars handen en leren elkaar kennen zonder ook maar wat te zeggen.
De wegen in Hanoi zijn ontzettend druk, het verkeer gaat alle kanten op, op 1 dag hadden we wel 3 ongelukken gezien. Maar dan sta je bij zo`n drukke weg en je moet naar de overkant. Nu hebben we in Indonesië vaak gezien hoe oude mensen met hun langzame loopje gewoon oversteken. Dave denkt dit ook wel te kunnen, hij pakt Gera haar hand en samen lopen we rustig naar de overkant terwijl het verkeer om ons heen flitst!

Bangkok:
En dan is het toch echt voorbij... Dit is wel even gek... 280 dagen lang doe je wat je wilt, denk je nergens aan en leef je als een backpacker en nu is het ineens klaar.. Nu gaat het normale leven voor ons beginnen. Eerst shoppen we nog even 2 dagen op de grootste markt van Bangkok en we sluiten de reis af in een Sky bar maar dan is het toch echt over..

Verrassing!
Ook in het vliegtuig kunnen we nog niet wennen aan het idee dat dit het einde van de reis is. Maar als we Dave zijn vader met Natasja zien staan is het toch weer erg fijn om de familie weer te zien. Alleen Pa en Natasja weten dat we terug komen en de rest gaan we thuis verrassen. Eerst zijn Ma Rob en Noa aan de beurt, we lopen met de camera in de hand achter langs terwijl Pa bij de voordeur aanbelt en verteld dat ze wat hebben meegenomen. Rob staat al in de tuin en draait zich ineens verbaast om, daarna komen Noa en Ma (heel emotioneel) aanrennen. Geweldig! Dan zijn Gera's ouders aan de beurt, we zijn achterlangs geslopen en springen ineens de woonkamer in. Mam zit te bellen en weet niet wat haar overkomt. 'wat gebeurt hier!' en 'jullie zijn gek' zijn uitspraken van haar en ze vergeet zelfs op te hangen. Coby springt bij Gera om haar nek en ook papa, die in de voortuin stond komt snel naar binnen om een knuffel te geven. Wederom succes. Uiteindelijk zullen we nog Opa en Oma Looije, Tante lida en Ome Hubert, Maartje en Matthijs en Leendert en Marianne op verschillende manieren verrassen met verschillende maar even verbaasde reacties!

Dit was dan echt ons laatste wereldreis verslag.... Tja... Dat zeiden we na de vorige reis ook ;-)